ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กรวิก ๑ '

    กรวิก ๑  หมายถึง [กะระ-, กอระ-] (แบบ) น. นกการเวก. (ไตรภูมิ). (ป., ส. กรวีก).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กรวิก ๒

    [กะระ-, กอระ-] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๓ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป.; ส. กรวีก). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).

  • กรสานต์

    [กฺระ-] (โบ; กลอน) ว. กระสานติ์, สงบ, ราบคาบ,เช่น ดำรงกรษัตรให้กรสานต์. (ยวนพ่าย).

  • กรสาปน, กรสาปน์

    [กฺระสาบ] (แบบ) น. กระษาปณ์ เช่น แลพราหมณ์น้นนได้ทองร้อยกรสาปน เปนลาภด้วยเดอรขอทานทุกวันวารแก่มหาชนทงงหลายบมิขาดเลย. (ม. คําหลวง ชูชก). (ส. การฺษาปณ).

  • กรสุทธิ์

    [กะระ-] น. 'การชําระมือให้หมดจด', พิธีอย่างหนึ่งของพราหมณ์ก่อนที่จะประกอบพิธีใด ๆ จะต้องชำระมือให้สะอาดเสียก่อน,กระสูทธิ์ ก็ว่า. (ส. กรศุทฺธิ).

  • กรอ ๑

    ก. ม้วนด้ายเข้าหลอดด้วยไนหรือเครื่องจักร; ควง เช่นกรเกาะขอกรอธาร เงือดง้าง. (ลิลิตพยุหยาตรา).

  • กรอ ๒

    ก. แสดงกิริยาเลียบเคียงกันในเชิงชู้สาว มักเป็นอาการที่ผู้ชายหนุ่ม ๆ แต่งตัวแล้วชวนเพื่อนกันเที่ยวเกี้ยวผู้หญิง เช่น นักเลงหนุ่มหนุ่มนั้น เที่ยวกรอ. (พิธีทวาทศมาส), บางทีก็ใช้ว่า กรอผู้หญิง. ว. อาการที่ติดพันกันในเชิงชู้สาว เช่น หนุ่มคนนี้มีผู้หญิงติดกรอทีเดียว.

  • กรอกรุย

    ก. ทําท่าเจ้าชู้ เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน.(มณีพิชัย).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒